نقش برجسته بتنی

نقش برجسته بتنی که به “بتن بافته” یا “بتن نقشدار” نیز شناخته می شود، تکنیکی هنری است که ظاهر بتن را از آن شمایل ملال آور در آورده و با برجسته سازی به آن فرم و مفهوم می بخشد. تکنیک نقش برجسته بتنی در طول سالیان اخیر پیشرفت کرده و با استفاده از شابلون یا استنسیل، جای گذاری بافت مقاوم، داغ رنگ و سندبلاست کردن سطوح بتنی و یا با بهره گرفتن از رزین ها یا گزینه هایی دیگر به آن ها نمایی متفاوت می بخشند.

نماها و نگاره های برجسته پدیده ای نو ظهور و مدرن نیست و در گذشته نقش برجسته هایی از جنس شیشه، سنگ، فلز، سفال و گچ وجود داشته است ولی تمامی این موارد دچار نواقصی هستند مانند خوردگی و زنگ زدگی در فلزات، جذب رطوبت و از دست دادن کیفیت و تخریب در اثر بارش در گچ، شوره زدن و تغییر رنگ در اثر جذب باران برای سفال، شکننده و آسیب پذیر بودن در انواع شیشه ای و گران قیمت بودن برای سنگ ها. ولی بتن دارای استحکام و مقاومت بسیار بالایی است که در طی مدت طولانی دچار استهلاک و آسیب نمی شود و فرم و شکل خود را حفظ می کند. نقش برجسته بتنی علاوه بر استحکام بالایی که دارد، هزینه مناسبی نسبت به بسیاری از موارد مشابه دارد و به سادگی نیاز به تعمیر و اصلاح پیدا نمی کند.

نقش برجسته بتنی در معابر و خیابان های شهری، در ذهن مخاطب خود که مردمان همان شهر هستند، حس صلابت و استحکام را ایجاد می کند. نقش برجسته بتنی برای انتقال بسیاری از مفاهیم انتزاعی، مینیمال و کلاسیک مناسب می باشد و ذهن مخاطب را به خود درگیر می کند. می توان با ایجاد سایه روشن و تیره در نقش برجسته بتنی، به آن عمق بیشتری بخشید و آن را برجسته تر ساخت. بهتر است نقش برجسته بتنی در فواصل دو تا چهار سال آب بندی و درزگیری شود تا نواقص ظاهری آن در صورت ایجاد برطرف گردد.

نکته دیگری که در اجرای این طرح هنری و زیباسازی شهری اهمیت دارد، این است که این کار نیاز به مجری ماهر و توانمند در این زمینه دارد و مجری بد می تواند به دلیل خواص سخت بتن، باعث ایجاد نازیبایی در مکان گردد. کیفیت مواد مورد استفاده نیز مانند توانمندی و مهارت مجری بسیار مهم می باشد. این روسازی زیبا، مقرون به صرفه می باشد و به هزینه های نگهداری نیازی ندارد.